Μηχανική Περιβάλλοντος

Η Μηχανική Περιβάλλοντος είναι αναγκαίος κλάδος της Μηχανικής για την ανθρωπότητα, δεδομένου της ανεξέλεγκτης τεχνολογικής προόδου των τελευταίων δεκαετιών, καθώς και των περιβαλλοντικών προβλημάτων που έχει επιφέρει. Έτσι, ένας Μηχανικός Περιβάλλοντος συμβάλλει στη μέτρηση, παρακολούθηση, αξιολόγηση και αντιμετώπιση ρύπανσης ή/και μόλυνσης από ανθρώπινη επέμβαση στο περιβάλλον.

Ως κύρια δραστηριότητα έχει την ενασχόληση με το σχεδιασμό και την εφαρμογή μελετών για την προστασία, ανάπτυξη και εν γένει διαχείριση του Περιβάλλοντος. Ένας Μηχανικός Περιβάλλοντος κινείται στο τρίπτυχο δραστηριότητας αέρας-νερό-έδαφος. Η πραγματοποίηση αυτής της δραστηριότητας γίνεται μέσω της εκπόνησης ή τον έλεγχο μελετών διαχείρισης φυσικών ή ανθρωπογενών περιβαλλοντικών συστημάτων, καθώς επίσης και την μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ) τεχνικών έργων ή άλλων δραστηριοτήτων με βάση την ισχύουσα νομοθεσία.

Επαγγελματική κατάρτιση

Η απασχόληση του Μηχανικού Περιβάλλοντος, γίνεται σε φορείς του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα αυτοδύναμα ή σε συνεργασία με άλλες ειδικότητες μηχανικών και επιστημόνων (Περιβαλλοντολόγοι, Ωκεανογράφοι). Ο μηχανικός περιβάλλοντος απασχολείται επίσης και στην εκπαίδευση με τη διδασκαλία μαθημάτων περιβαλλοντικής αγωγής.

Σήμερα, με βάση το ΠΔ 99, και συγκεκριμένα το Άρθρο 13 (ΦΕΚ 187/05-11-2018, τεύχος Α’),ρυθμίζονται τα Επαγγελματικά Δικαιώματα του Μηχανικού Περιβάλλοντος.

Καθήκοντα-αρμοδιότητες

Συγκεκριμένα, τα καθήκοντά του μηχανικού περιβάλλοντος ανάγονται στον σχεδιασμό, την κατασκευή και λειτουργία εγκαταστάσεων επεξεργασίας υγρών αποβλήτων, αερίων εκπομπών, αστικών απορριμμάτων, αποβλήτων γεωργικών βιομηχανιών και βιομηχανιών τροφίμων, τοξικών και επικινδύνων αποβλήτων (νοσοκομειακά απόβλητα κ.α.). Επιπροσθέτως, ένας Μηχανικός Περιβάλλοντος ασχολείται με την διαχείριση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, των επιφανειακών και υπογείων νερών, όπως και με τα συστήματα μέτρησης ρύπανσης αέρα, νερών Ρύπανση των υδάτων και εδαφών. Καθήκον του επίσης είναι η εξυγίανση του εδάφους και η αποκατάσταση υπογείων νερών, οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και επικινδυνότητας, ο έλεγχος θορύβων και ακτινοβολιών, όπως και η έρευνα και οι μελέτες για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τους περιβαλλοντικά φιλικούς θερμοδυναμικούς κύκλους. Εργαλεία σχεδιασμού και αξιολόγησης επιπτώσεων στο περιβάλλον είναι ο ισοδύναμος πληθυσμός, οι τουριστικοί δείκτες, ανεμοδιαγράμματα, γεωχωρικοί δείκτες με GIS, η φέρουσα ικανότητα οικοσυστήματος, μετρήσεις φυσικοχημικές, χημικές, βιοχημικές και υδραυλικές σε εργαστήριο και πεδίο κ.α.